Intensieve landbouw, bodemaantasting, overbevissing, klimaatontregeling, plastic vervuiling ... De grootste bedreigingen die vandaag op de biodiversiteit wegen - het verlies en de aantasting van hun habitat en overexploitatie - zijn het gevolg van menselijke activiteiten.
We worden geconfronteerd met een nooit eerder geziene versnelling van de druk die de mens op de ecosystemen uitoefent. De vraag naar natuurlijke rijkdommen en energie barst uit haar voegen. De wereldwijde ecologische voetafdruk, die de impact van menselijke activiteiten op de natuurlijke rijkdommen meet, is in een halve eeuw verdubbeld.
De impact van de mens is nu zo groot en algemeen dat het wilde leven op aarde erdoor zal verdwijnen. Slechts een kwart van de landschappen wist tot vandaag te ontsnappen aan deze menselijke activiteiten. Dat cijfer dreigt naar slechts 10% te zakken tegen 2050 als we er niets aan doen.
Door het natuurlijk kapitaal van de planeet aan te vallen, brengt de mensheid zichzelf in gevaar. De stabiliteit van onze economie en maatschappij hangt af van de natuur en de diensten die ze ons gratis levert. Als we zouden moeten betalen voor frisse lucht, drinkwater en voeding, zou het bedrag worden geschat op 125.000 miljard dollar per jaar, ofwel meer dan het wereldwijde bbp (80.000 miljard dollar/jaar).
We hebben de natuur nodig om te groeien en gewoonweg te overleven. Een derde van de wereldwijde voedselproductie hangt af van bestuivers, die 75% van de geteelde voedingsgewassen (vooral soja) bestuiven. De gevolgen van die verdwijning van de natuur zijn al zichtbaar voor de economische sectoren die sterk afhankelijk zijn van het natuurlijk kapitaal, zoals de visvangst. Omdat 96% van de vispopulaties in de Middellandse Zee wordt bevist, is de professionele visvangst nu de enige sector die niet meer groeit.
'Gelukkig is het nog niet te laat, maar er resten ons nog maar een paar jaar om de trend te keren en een instorting te voorkomen die voor ons allemaal dramatisch zou zijn. We kennen ondertussen allemaal de acties waarmee we onze impact op het milieu kunnen beperken: minder vlees eten, duurzamer en lokaal consumeren, minder energie verbruiken enz. Maar deze individuele gebaren zullen niet voldoende zijn. Wat we vandaag bovenal nodig hebben, is een toezegging van alle politieke partijen dat de strijd tegen de klimaatverandering en de bescherming van de biodiversiteit prioriteiten zijn die politieke programma’s overschrijden.'
Sofie Luyten, directeur beleidsdienst WWF België
Om de verdwijning van leven op onze planeet tegen te kunnen gaan, moeten we onze manier van produceren en consumeren grondig omgooien. Voor WWF moet dat gebeuren: