De Europese bescherming van de wolf en ook het bevorderen van connectiviteit tussen natuurgebieden heeft zijn vruchten afgeworpen. De verwelkoming van dit wolvennest, ook door de Vlaamse minister, toont dat we als samenleving op een andere manier kijken naar de natuur dan enkele decennia geleden. We willen zoeken naar oplossingen die het samenleven tussen mens en natuur mogelijk maken.
Een wolvenroedel betekent echter niet dat alles op wieltjes loopt in onze natuur. De uitdagingen zijn immens, laten we dus vooral hoop halen uit dit nieuws en hard blijven werken aan het beschermen, herstellen en verbinden van onze natuur.
Niet iedereen zat te wachten op het nieuws over de Limburgse wolvenroedel. Veehouders zaten maandagochtend misschien wel zuchtend boven hun krant, maar deze uitbreiding hoeft niet per se tot slapeloze nachten te leiden. Naomi Terriere, coördinator van het Wolf Fencing Team (een initiatief van WWF, Natuurpunt en Natagora) licht toe: “De aanwezigheid van wolven in een landschap die ze delen met landbouwdieren vraagt om aanpassingen. We zijn er ons van bewust dat deze aanpassingen zich bevinden aan de kant van de veehouder en willen hen daarom maximaal bijstaan in deze transitie. Onze vrijwilligers staan daarom paraat om advies te verlenen gaande van technisch tot administratief, alsook om de handen uit de mouwen te steken op het terrein. Door middel van enkele specifieke aanpassingen aan de afsluiting kan vee succesvol beschermd worden en is conflictarm samenleven mogelijk.”
Het Wolf fencing team zoekt vandaag naar mogelijkheden om terug veilig aan de slag te gaan na het versoepelen van de COVID-19 maatregelen.
Ik steun de projecten van WWF-België