IJsbeer
Als grootste roofdier ter wereld is de ijsbeer zonder twijfel de meest indrukwekkende bewoner van het verre noorden. Zijn Latijnse naam, Ursus Maritimus, betekent ‘beer van de zee’, een naam die hem bijzonder goed past aangezien hij het grootste deel van zijn tijd in het water of op het pakijs doorbrengt.
De witte beer, die we vaker de ijsbeer noemen, is de grootste, zwaarste en sterkste van alle beren. De ijsbeer is een carnivoor. Hij voedt zich vooral met het vet van zeehonden maar eet ook karkassen van gestrande beloega’s, walvissen en walrussen. Wanneer het eten schaars wordt, durft hij ook wel muskusossen, rendieren en kleine knaagdieren aan te vallen. De ijsbeer vindt niet het hele jaar door eten, daarom vult hij zijn vetreserves aan tussen april en juli en kan hij zo’n 3 à 4 maanden vasten, of zelfs langer.
Wat zijn de belangrijkste bedreigingen?
IJsberen zijn roofdieren die bovenaan de voedselketen staan en een perfecte indicator zijn van hoe het staat met de mariene ecosystemen op de Noordpool. De laatste studies tonen aan dat het pakijs op de Noordpool alarmerend snel smelt. IJsberen, die afhangen van het pakijs om zich te voeden, moeten voortaan langer vasten. Hun gezondheid gaat achteruit en hun voortplantingspercentage daalt. Door het verdwijnen van hun rustplaatsen en hun jachtterein, wagen de ijsberen zich meer en meer op het vasteland op zoek naar voedsel, met het risico dat er een conflict ontstaat tussen mens en dier. Maar dat is niet alles: de niet-duurzame jacht, de vervuiling en de olie-exploratie zorgen ook voor de daling van de populatie ijsberen.
Wat doet WWF?
Bij WWF werken we al sinds 1972 met vele partners op de Noordpool om deze dreigingen tegen te gaan en de biodiversiteit te beschermen. Wij onderhandelen met de regeringen, de industrie en particulieren om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen en de opwarming van de aarde te beperken. We financieren het terreinonderzoek van experts die de langetermijneffecten van de opwarming van de aarde op de ijsberen evalueren en de plaatsen identificeren waar de ijsberen kunnen overleven. We spannen ons in om de impact van de klimaatverandering te verzachten en de industrialisering van de Noordpool te verminderen. Daarnaast werken we er ook aan om conflicten tussen ijsberen en lokale gemeenschappen te vermijden.
